درمان زخم دیابت:
پاها و قوزک پا مناطقی هستند که بسیار مستعد ایجاد زخم های دیابتی می باشند زیرا ترمیم زخم در ناحیۀ زیر زانو تفاوت دینامیکی خاصی نسبت به سایر نقاط بدن دارد. این نواحی بسیار مستعد تورم هستند که این تورم از ترمیم زخم ممانعت می کند. چنانچه شما زخمی بروی بازویتان داشته باشید سعی می کنید آن را زیاد حرکت ندهید اما چنانچه در پاهایتان زخمی ایجاد شود، نمی توانید از حرکت دادن آن اجتناب کنید. غالباً پاهای افراد دیابتی زخم  می گردد زیرا افراد دیابتی نسبت به افراد عادی بیشتر به پینه، خشکی پوست و تخریب اعصاب ناحیۀ پا مبتلا می شوند. تمام این موارد باعث افزایش احتمال ایجاد زخم های باز و ایجاد عفونت در این افراد می گردد از طرفی از دست رفتن حس در پاها و ضعف بینایی عوامل دیگری هستندکه احتمال ایجاد زخم را در این افراد افزایش می دهد. بنابراین این افراد حتی ممکن است از ایجاد زخم در پای خود مطلع نشوند، بخصوص اگر زخم کوچک باشد و تا زمانیکه زخم به  مشکل بزرگی تبدیل نشده است آنها از وجود آن بی اطلاع باقی می مانند. زمانیکه زخم به مشکل جدی مبدل شود تنها مشکل، درد و ناراحتی نیست بلکه ممکن است آنچنان به بافت و استخوان آسیب رسیده باشد که چاره ای جز قطع عضو باقی نماند. تحقیقات نشان داده است که سابقۀ قطع عضو در افراد دیابتی که زخم هایی در ناحیۀ انتهایی پاها داشته اند بسیار زیاد است بنابراین بر اساس گزارشات تحقیقاتی، اهمیت مراقبت از زخم های کوچک قبل از تبدیل به مشکلات حاد مشخص می گردد.