نقش ویتامین A در درمان زخم دیابت
دیابت به عنوان بزرگترین بیماری همه گیر در زمان ما رو به افزایش است و موازی با چاقی افزایش می یابد. رژیم های درمان انسولین به طور کامل نمی توانند کلسترول پروتئین را مهار کنند، که مسئول رشد استرس اکسیداتیو در بافت های دیابتی است.
همراه با شواهد اخیر که نقش گونه های اکسیژن واکنشی را در شروع و پیشرفت دیابت نوع ۲ (T2DM) برجسته می کند، آنتی اکسیدان ها به عنوان یک راهبرد مداخله احتمالی تمرکز می کنند.
مطالعات نقش ویتامین های آنتی اکسیدانی C و E را در بهبود وضعیت بیمار در گذشته ایجاد کرده اند.
نقش ویتامین A در درمان زخم دیابت به عنوان یک آنتی اکسیدان، از طریق اثر آن بر تنظیم ژن، حفظ سلول های اپی تلیالی و مقاومت در برابر عفونت، نقش سلولی در تنظیم سلول ها دارد. مطالعات همچنین نقش ویتامین A را در تنظیم مقادیر آنزیم آنتی اکسیدان در بدن به عهده دارند. علاوه بر این، یک لینک بین دیابت و کمبود ویتامین A وجود دارد که نشان می دهد مکمل های ویتامین A در زیست شناسی T2DM نقش دارند. در نتیجه این بررسی بر روی مداخله ویتامین A در بیماران مبتلا به کمبود ویتامین A در T2DM تمرکز دارد.
معمولا در درمان زخم دیابت در مورد بيشتر بيماران با عفونتهاي خفيف (و گاه حتي عفونتهاي با شدت متوسط)، شروع درمان عفونت بهصورت سرپايي و با آنتيبيوتيک های با قابليت پوشش طيف محدودي از باکتری ها انجام و ادامه درمان براساس پاسخ دهي درماني تعيين ميشود.
بدون دیدگاه