درمان زخم دیابت در طب سنتی
طب سنتی بر این باور است که می‌تواند زخم دیابت را به خوبی درمان کند. یکی از مهم‌ترین داروهای شیمیایی که برای این بیماران استفاده می‌شود نیز ترکیب گیاهی دارد.

در طب کلاسیک برای درمان زخم دیابت معمولا داروهایی تجویز می‌شود تا عفونت شکل‌گرفته در پای دیابت را خشک کند و در صورتی که دارودرمانی موثر نبود، عضو بیمار قطع می‌شود، اما در طب سنتی راه‌های مختلف برای درمان زخم دیابت پیشنهاد می‌شود تا به موقع جلوی پیشروی زخم گرفته شود.

یکی از راه‌های رایج گیاه‌درمانی است؛ مثلا گیاه آلوئه‌ورا تاثیر بسیار خوبی در درمان زخم دیابت دارد.(درمان زخم دیابت در طب سنتی)

در درمان زخم دیابت عسل نیز باعث تغذیه مطلوب بافت‌هایی می‌شود که به علت کاهش خونرسانی دچار محرومیت غذایی شده‌اند.

روش دوم، در درمان زخم دیابت بادکش کردن است. این درمان از نظر طب کلاسیک هم پذیرفته شده است. اگر اطراف زخم را بتوان بادکش کرد، عروق بازتر می‌شود و زخم بهبود پیدا می‌کند.
روش سوم، در درمان زخم دیابت زالو گذاشتن است.در دهان زالو بزاقی وجود دارد که جلوی بند آمدن خون را می‌گیرد و باعث جریان یافتن خون به اطراف زخم می‌شود.(درمان زخم دیابت در طب سنتی)

روش چهارم، در درمان زخم دیابت لارودرمانی است. بعضی از مگس‌ها برای تکثیر، نیاز به بافت مرده بدن دارند و در آنجا تخمگذاری می‌کنند تا لاروهای کوچک بیرون‌آمده از تخم بتوانند از همان بافت مرده تغذیه کنند.وقتی مگس‌ها بافت مرده را می‌خورند، خونرسانی به عضو بهتر انجام می‌گیرد.

بعضی از ماهی‌ها هم می‌توانند همین کار را انجام دهند و برای زخم‌های دیابتی از ماهی هم می‌توان به جای زالو و مگس استفاده کرد.

این درمان‌ها برای نجات عضو بیمار است. همچنین باعث می‌شود زخم زودتر ترمیم شود و جوشگاه بدی به‌جای نگذارد. زخم‌های ناشی از دیابت گاهی اجتناب‌ناپذیرند ولی با درمان به موقع باید جلوی پیشرفت زخم و به‌جای ماندن جوشگاه‌های بدشکل را گرفت.(درمان زخم دیابت در طب سنتی)